संसारलाई उज्यालो दिन आफै बलेर के पायौदुनियालाई खरानी बनाउन आफै जलेर के पायौ ।
सुन्दर यो संसारको महत्व बुझिनौ तिमिले
आफ्नै समस्या लुकाएर सबैलाई छलेर के पायौ ।
जीवन एउटा फूल हो फुलाउनु पर्छ सबैले
सानो बोट तिमी एउटा आफै ढलेर के पायौ ।
हिड्नु थियो धेरै लामो बाटो जिन्दगीको
आधी बाटो नहिड्दै बिचैमा चलेर के पायौ ।
रेशम श्रेष्ठ
हुवाश - ३, पर्वत ।
No comments:
Post a Comment